Podatki w Niemczech w kontekście innych krajów Unii Europejskiej

Prawo Unii Europejskiej ma bezpośredni lub pośredni wpływ na prawo państw członkowskich UE. Jednak, jeśli chodzi o podatki, UE nie ustala ich wysokości w żadnym kraju. Nie gra też żadnej roli w ściąganiu podatków płaconych przez obywateli krajów członkowskich. Z tego powodu między całkowitym poziomem opodatkowania w poszczególnych krajach UE występują znaczne różnice.

Podatki w Unii Europejskiej

Nie ma więc ogólnounijnych zasad opodatkowania obywateli krajów UE, którzy pracują, przebywają lub mieszkają w innych krajach członkowskich. W takim wypadku należy kierować się krajowymi przepisami oraz umowami w sprawie podwójnego opodatkowania (np. Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Berlinie dnia 14.05.2003 r.). Najczęściej to kraj rezydencji podatkowej będzie regulował podatki, które płaci rezydent, jednak każdy kraj inaczej definiuje pojęcie rezydencji podatkowej, czyli zamieszkania do celów podatkowych.

Niemieckie podatki i stawki podatkowe w Europie

Powszechnie niemieckie podatki uważa się za jedne z najwyższych w Unii Europejskiej. Jednak ze względu na różnice w systemach podatkowych krajów członkowskich nie da się tego obiektywnie ocenić i porównać. Można natomiast porównywać takie rodzaje podatków, które występują w większości państw, jak na przykład podatek dochodowy czy składki na ubezpieczenie społeczne, do średnich zarobków w danym państwie. W tym rankingu Niemcy zajmują 2. miejsce (49%), zaraz po Belgii, w przypadku osoby rozliczającej się z podatku samodzielnie oraz 8. miejsce (32,9%), po Francji, Szwecji, Grecji, Finlandii, Włoszech, Belgii oraz Hiszpanii, w przypadku osoby rozliczającej się wspólnie. Jest to pewien wskaźnik dla społeczeństw krajów europejskich, ale indywidualne sytuacje ludzi na niemieckim rynku pracy mogą bardzo się różnić. Niezmienna jednak pozostaje definicja rezydenta podatkowego.

Rezydent podatkowy

W większości krajów Unii Europejskiej zostaniesz rezydentem podatkowym danego państwa, jeśli spędziłeś/-aś w nim co najmniej 6 miesięcy. W przypadku Niemiec termin dla obywateli UE wynosi dokładnie 183 dni. W niektórych przypadkach osoby mogą pozostać rezydentem podatkowym swojego kraju pochodzenia (nawet w przypadku przekroczenia 183 dni): jeśli będą miały w nim stałe miejsce zamieszkania i będą w stanie udowodnić, że dalej łączą ich z tym krajem silne więzi osobiste i ekonomiczne. Głównie te czynniki decydują o tym, czy obywatel UE będzie płacił podatki w Niemczech, czy też w innym kraju członkowskim. Dokładne zasady nie są jednak ustalone przez prawo UE, a przez umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy poszczególnymi państwami (jw.).